Pengurusan krisis ialah proses di mana organisasi menangani kejadian yang mengganggu dan tidak dijangka yang mengancam untuk membahayakan organisasi atau pihak berkepentingan.[1] Kajian pengurusan krisis bermula dengan bencana industri dan alam sekitar berskala besar pada tahun 1980-an. [2][3] Ia dianggap sebagai proses yang paling penting dalam perhubungan awam.[3]Tiga elemen ialah biasa kepada krisis: (a) ancaman kepada organisasi, (b) unsur kejutan, dan (c) masa membuat keputusan yang singkat.[4] Venette[5] berpendapat bahawa "krisis ialah satu proses transformasi di mana sistem lama tidak dapat dikekalkan lagi". Oleh itu, kualiti mendefinisikan keempat ialah keperluan untuk perubahan. Jika perubahan tidak diperlukan, peristiwa itu boleh digambarkan dengan lebih tepat sebagai kegagalan atau insiden.